“FemArt 11: Ndezja e Zjarrit të Guximit dhe Fuqizimit – Një festim frymëzues i feminizmit dhe artit, që sfidon kufijtë dhe bashkon komunitetet, duke lënë një gjurmë të patjetërsueshme në Kosovë.”
Nga: Shqipe Malushi
FemArt 11, me emrin “Kalle Tuten”, pati një ndikim të thellë në skenën kulturore të Kosovës. Në krye të tij ishte vizionarja Zana Hoxha, themeluese dhe Drejtore Ekzekutive e Artpolis, kjo ngjarje e shkëlqyer la gjurmë të saj në Prishtinë dhe Mitrovicë, duke bashkuar komunitetet dhe tejkaluar pritshmëritë.
FemArt 11 sfidoi normat patriarkale dhe bëri thirrje për reflektim të vetvetes, mirëqenie dhe barazi. Zana Hoxha, një mbështetëse e flaktë e feminizmit, synoi të bashkonte artistët dhe aktivistët, duke shtuar vlerë në lëvizjen globale feministe. Suksesi i ngjarjes ishte rezultat i punës së përkushtuar në ekip dhe bashkëpunimit.
Nga udhëheqësit e përkushtuar deri te një seri e ndryshme kontribuesish, duke përfshirë stafin, vullnetarët, praktikantët, blogerët, artistët, aktivistët, drejtuesit, fotografët, muzikantët, DJ-të dhe teknikët, secili individ luajti një rol jetik në suksesin e FemArt 11. Ngjarja tërhoqi mysafirë kombëtarë dhe ndërkombëtarë, si dhe një publik entuziast, duke shtuar energji dhe zjarr në këtë festë të gjallë.
Sfidimi i Normave Shoqërore nëpërmjet Shfaqjeve të Fuqishme
FemArt 11 prezantoi një koleksion shfaqjesh që shqetësuan mendimet dhe i kaluan kufijtë, duke lënë një ndikim të përhershëm tek audiencat e tyre. Çdo prodhim guxoi të sfidojë normat shoqërore, duke nxitur reflektim kritik dhe ftoi publikun të vizualizojë një botë të lirisë dhe barazisë.
Festivali siguroi një platformë për këto shfaqje të mrekullueshme, duke festuar rezistencën dhe kreativitetin e grave. Ai shërbeu si një konvergjencë e fuqishme e artit dhe aktivizmit, ku teatri u bë një katalizator për transformim dhe çlirim. FemArt 11 jo vetëm që ofroi argëtim, por gjithashtu i fuqizoi njerëzit, duke lënë një gjurmë të patjetërsueshme tek të gjithë ata të cilët kishin fatin të ishin pjesë e këtij tubimi të jashtëzakonshëm.
“Mbi 280 artiste/ë dhe aktiviste/ë ndërkombëtarë kaluan përtej kufijve, duke transformuar vendet nëpër Prishtinë dhe Mitrovicë në skena të gjalla të fuqizimit dhe shprehjes.”
Festivali tejkaloi sfidat dhe bashkoi më shumë se 280 artiste/ë dhe aktiviste/ë ndërkombëtarë nga vende të ndryshme të botës. Talenti nga vendet si Shqipëria, Austria, Belgjika, Spanja, Franca, Venezuela, Izraeli, Libani, Polonia, Bosnja dhe Hercegovina, Maqedonia e Veriut, Sllovenia, Serbia dhe India u bashkëdyzua në Prishtinë dhe Mitrovicë, duke transformuar këto qytete në qendra të gjalla të fuqizimit dhe shprehjes.”
Pavarësisht nga renovimi i vazhdueshëm i Teatrit Kombëtar në Prishtinë, festivali u përshtat duke prezantuar shfaqje të nivelit të lartë në vende alternative nëpër gjithë qytetin. Teatrot Oda dhe Dodona, Menza Ramiz Sadiku, Dispensari pranë QKMF-së, Biblioteka Kombëtare, Klubi i Boksit, Kino Armata dhe Teatri i Ri Kombëtar i Kosovës shërbyen si sfond dinamik për ekspozimin e aftësive të artistëve. Në Mitrovicë, Muzeu i Qytetit, 7Arte dhe ATARAXIA (Shkolla e Rokut e Mitrovicës) ofruan hapësira për shfaqje mahnitëse.
FemArt 11 prezantoi një program mbresëlënës që përfshinte shfaqje teatrale, koncerte, filma, panele diskutimi, punëtori dhe Konferencën “Kalle Tuten” mbi Jetën e Guximshme. Gjatë shtatë ditëve, qytetet ishin nikoqir i një program tërheqës të ngjarjeve, duke ekspozuar talentet e aktorëve, këngëtarëve dhe performuesve të njohur. Përkushtimi i festivalit për promovimin e shprehjes artistike dhe përmirësimin e zërit të grave ishte i dukshëm, duke transmetuar mesazhe për barazi, paqe, shërim, liri dhe dashuri. Kjo festë e artit dhe aktivizmit dukej se tejkalonte kufijtë e Kosovës, duke filluar një epokë të re të shkëlqimit artistik.
Katalizator për Transformim Shoqëror
Festivali shpalosej si një demonstrim spektakolar i artit feminist nëpër vende të shumta. Pikturat, skulpturat, instalacionet dhe performancat sfidonin me guxim normat shoqërore, nxitnin reflektim dhe biseda mbi gjendjen e tanishme. Këta krijues pa frikë shkërmoqnin stereotipet dhe eksploronin kompleksitetet e gjinisë, identitetit dhe pushtetit.
Përveç artit, FemArt 11 gjithashtu përfshinte punëtori, diskutime paneli dhe sesione interaktive, duke nxitur përmirësimin dhe inkurajimin e dialogut midis pjesëmarrësve. Fjalët e folësve të nderuar ndanë urtësinë e tyre, duke frymëzuar të tjerët të vënë në pikëpyetje dhe të shkatërrojnë strukturat që e vazhdojnë pabarazinë. Festivali shërbeu si katalizator për ndryshim, duke i lejuar pjesëmarrësit të paramendonin një botë pa paragjykime gjinore.
Një moment i përcaktueshëm i FemArt 11 ishte zgjerimi i guximshëm në Mitrovicë, një qytet i ndarë nga konflikti. Duke kaluar këtë ndarje, festivali bashkoi simbolikisht komunitetet nëpërmjet fuqisë transformuese të artit, duke lënë një ndikim të përhershëm. Ai tregoi se arti mund të tejkalojë kufijtë fizikë dhe të nxisë bashkimin.
FemArt 11 vazhdoi të jepte performanca të fuqishme dhe diskutime që provokojnë mendime, duke forcuar rolin e saj si një katalizator për ndryshim. Festivali ofroi një platformë për të dëgjuar, njohur dhe vlerësuar zërat e grave. Ndikimi i tij tejkaloi mbylljen e tij, duke frymëzuar një përkushtim të rinovuar për barazi, drejtësi dhe fuqinë transformuese të artit.
Ky festival tregoi për bashkimin e artit dhe aktivizmit, duke krijuar një Fuqizim Global të Artit dhe Aktivizmit në Kosovë, duke nxitur një transformim të thellë në rajon. Ai shërbeu si një katalizator për barazi dhe fuqizim, duke lënë një trashëgimi të përhershme. Performancat e gjalla, diskutimet angazhuese dhe arti i patrembur do të vazhdojnë të rezonojnë, duke frymëzuar brezat e ardhshëm të sfidojnë normat shoqërore dhe të përqafojnë identitetet e tyre unike.
Duke portretizuar frymën e pashembullt të artit dhe aktivizmit, duke tejkaluar kufizimet dhe sfiduar pritshmëritë. Me një varg të ndryshuar shfaqjesh dhe zërash, festivali tregoi fuqinë transformuese të shprehjes artistike për të ndikuar në ndryshim dhe për të krijuar një botë më të përfshirë. Kosova u bë një skenë ku zërat e grave rezonuan me forcë, rezistencë dhe bindje të patundshme, duke shënuar si një moment i rëndësishëm në peizazhin artistik të kombit.
Zbulimi i Thellësive të Përvojave të Grave nëpërmjet shfaqjes “VRAPIMI” [Jogging]
FemArt 11 theu barrierat, bashkoi njerëzit dhe kulturat përmes artit dhe aktivizmit. Duke fokusuar në vendin e grave në shoqëri, sigurinë dhe lirinë nga dhuna, festivali paraqiti tema shpesh herë të injoruara. Synimi ishte të fuqizonte gratë, duke inkurajuar besimin në vetveten dhe lirimin nga dekadat e frikës.
Një performancë e shquar ishte “JOGGING” nga Hanane Hajj Ali, një aktore, autore dhe aktiviste e talentuar nga Bejruti, Libani. Me mbështetjen e dramaturgjisë së Abdul Alkafri, tingujve të Wael Kodeih, kostumeve të Kalabsha dhe LouLoula Abdel-Baki, dritave të Sarmad Louis dhe Rayan Nihavi, si dhe drejtimin e Eric Deniaud, shfaqja tregoi një thjeshtësi dhe thellësi të rrallë.
Ngjarja përshkruante jetën një gruaje në moshë të mesme të veshur me të zi, duke vrapuar në skenë dhe reflektuar përvojat e saj në Bejrut, Liban. Hanane me lehtësi u transformua në shumë personazhe, duke u frymëzuar nga gratë që ajo takoi: një grua moshatare, një nënë, një artiste dhe një qytetare. Përmes vrapimit, ajo përpiqej të rikthejë mendimet dhe përvojat e saj, të shënuara nga stresi dhe trauma.
Monologët e Hanane, të përcjella me humor, krijonin një lidhje intime me audiencën. Ata ishin të kapur dhe dëshironin më shumë. Duke përzier vijën midis personales dhe profesionalizmit, Hanane me aftësi krijonte tregimet e saj. Duke e kombinuar historinë e Medeas, e cila sakrifikon fëmijët e saj për dashuri, dhe një grua me një fëmijë që lufton kundër kancerit, Hanane shkaktonte emocione të fuqishme, duke eksploruar politikën, familjen, dhunën dhe shpresën e humbur. Audienca mbeti e magjepsur gjatë performancës që zgjaste për gati dy orë.
Në bisedë, me Hananen modestia e saj shkëlqeu. Ajo dallohej si një artiste e bukur dhe një aktiviste e pasionuar, duke ndarë histori në të gjithë botën për të promovuar paqen. Performanca e saj tregoi talent të shkëlqyer dhe përkushtim për të theksuar zërat dhe përvojat e grave.
Përmes performancave si “JOGGING,” FemArt 11 zbuloi thellësinë dhe kompleksitetin e jetës së grave. Festivali festoi fuqinë e tregimit për të shkaktuar empati, kuptim dhe ndryshim. Portretizimi i Hanane-s së personazheve të ndryshme sfidoi normat shoqërore dhe hodhi dritë mbi luftën e grave në nivel global.
Kur perdet bien në FemArt 11, jehona e këtyre performancave të fuqishme vazhdoi të kthehet, duke kaluar kufijtë dhe frymëzuar ndryshimin. Festivali riktheu flakën e rezistencës dhe riformuloi kuptimin e lirisë, duke treguar se arti ka fuqinë të sfidojë, bashkojë dhe formojë botën tonë.
“Gruaja dhe Jeta” – Sfidoi normat shoqërore me performancat e guximshme
Në FemArt 11, në shumëllojshmërinë e shfaqjeve mbresëlënëse, disa produksione ishin dëshmi e shkëlqimit të fuqisë së teatrit. Një prej tyre ishte “Gruaja dhe Jeta” nga Polonia, e shkruar nga Malina Perześluga, me regji nga Piotr Łukaszczyk. Ansambli i talentuar, duke përfshirë Anna Błaut, Anna Kozłowska, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Katarzyna Pietruska, Jolanta Solarz-Szwed, Magdalena Taranta, Krystzof Boczkowski, Albert Pyśk, Dominik Smaruj dhe Christian Talik, i dhanë jetë shfaqjes.
Të frymëzuar nga protestat e grave në Poloni gjatë vitit 2020, kur qeveria vendosi kontroll të rreptë, “Gruaja dhe Jeta” ndriçoi vendosmërinë e tyre të patundur për liri. Skena shkëlqeu me ngjyra të gjalla ndërsa performuesit përjetësuan frymën e rebelimit. Ata recituan slogane, poezi dhe deklarata të fuqishme, duke bërë thirrje për çlirimin nga pritshmëritë dhe obligimet shoqërore, dhe kërkojnë emancipim nga rolet kulturore, fetare dhe politike.
Aktorët prezantuan performancën e tyre të ngarkuar emocionalisht, duke kanalizuar zemërimin e turbullt. Në një moment të rëndësishëm, ata hoqën rrobat e tyre, duke qëndruar të zhveshur në skenë, duke pranuar vetveten e tyre të vërtetë dhe duke sfiduar normat shoqërore. Cenueshmëria e tyre u përgjigj me një reagim të heshtur dhe të fuqishëm nga audienca, duke u lejuar performuesve të rimarrin autonominë e tyre.
Shfaqja përfundoi me një fuqi unifikuese kur ansambli u bashkua në këngë, duke shprehur shpresën për ndryshime transformuese. Me titra të qarta që mundësuan përfshirjen e plotë, performanca ishte një frymëzim i ri, duke sfiduar konvencionet dhe kufijtë.
Bashkëpunimi Jo-Konvencional Sfidon Pritshmëritë Shoqërore
Në një bashkëpunim unik, shfaqja “Superfluous Man-Oblomov”[Njeriu i Tepërt-Obllomovi] nga Izraeli e mahniti audiencen në FemArt 11. Performanca nisi jashtë Teatrit Oda, ku grupi rezident i aktorëve të Artpolis ndau narrativa të ndjeshme rreth sfidave që përballen si femrat ashtu edhe meshkujt. Aktorët izraelitë, përfshirë Adam Gabay, Shira Naor, Vladimir Friedman, Alon Barel, Bar Sade dhe Eduard Shprochman, zbritën me kostume të kuqe të shkëlqyera, duke reflektuar një prani mbretërore.
Brenda sallës, audienca kaloi pranë një vajze të re të veshur me të bardhë, e qetë dhe duke fjetur. Nën regjinë e Yehezkel Lazarov, drama paraqiti Oblomov-in, një personazh mashkull që simbolizonte indiferencën totale në jetën personale dhe sociale. Ai përfaqësonte përtacinë dhe papërgjegjshmërinë, e pamundur për të gjetur motivim edhe për të dalë nga shtrati. Duke qenë i pavetëdijshëm për mjedisin e tij, atij i mungonte ambicia dhe përgjegjësia, duke ngritur pyetjen kryesore: A i takon Obllomov-it, me ekzistencën e tij të paqëllimshme, të jetojë apo të vdesë?
Pavarësisht temës së rëndë, shfaqja iu afrua atij me një prekje të lehtë, duke injektuar freski dhe një mënyrë të papërshtatshme të jetesës. Aktorët bënë që personazhet të vijnë në jetë me lojën dhe nuancat, sfiduan normat shoqërore dhe shtynë audiencën të pyeste pritshmëritë e vendosura mbi individët.
“Superfluous Man-Oblomov” ofroi një eksplorim të frytshëm të gjendjes njerëzore, duke thelluar në qëllim, përgjegjësi dhe pasojat e angazhimit të dobët. Ajo shkeli konventat, duke ofruar një perspektivë të re mbi ekzistencën dhe duke shtyrë në reflektim.
Me drita të zbehura dhe duartrokitje të zhurmshme, “Superfluous Man-Oblomov” sfidoi me sukses idetë paraprake dhe shkaktoi biseda. Ajo tregoi fuqinë e bashkëpunimit, artit dhe aftësinë e teatrit për të frymëzuar reflektim.
FemArt 11 vazhdoi të thyente kufij, prezantuar narrativa jokonvencionale që inkurajuan audiencën të reflektonte mbi kompleksitetet e përvojës njerëzore. Ajo festoi diversitetin artistik dhe aftësinë e tij për të nxitur biseda dhe ndryshimet.
“BIBA MAY: Një Dokumentar për Frymëzim Premierë në FemArt 11”
Në mes të festivalit FemArt 11, filmi dokumentar “Biba May: Jo Më” në regjinë e Arlinda Morinës-Likit u shfaq për herë të parë në hapësirën e 7Arte në Mitrovicë. Filmi tregon historinë frymëzuese të Biba May, një grua e lidhur për karrige elektrike që sfidon sfidat dhe ndjek ëndrrat e saj me vendosmëri të pandërprerë.
Përkundër motit me shi, publiku ndoqi me padurim premierën në katin e 6-të në Mitrovicë, që nuk kishte qasje për karroca. Megjithatë, ekipi i Artolis-it ndërtoi menjëherë një rampë brenda tre ditësh, duke treguar angazhimin e tyre për përfshirjen. Biba, e cila udhëtoi nga Prizreni, krijoi lidhje emocionale me audiencën, duke shprehur aspiratat e saj dhe duke mbështetur një qendër rehabilitimi për individët me aftësi të kufizuara në Prizren.
Audienca e ndryshme, përfshirë aktivistët e Mitrovicës, u mirëprit me ngrohtësi nga Valdete Idrizi, Drejtoreshë e Kulturës për Komunën e Mitrovicës. Në një kthesë të këndshme, Valdete u prezantua si Zana Hoxha, ndërsa Zana u prezantua si Valdete, duke sjellë qeshje dhe bashkëpunim. Rona Nishliu, një këngëtare xhezi e njohur që përfaqësoi Shqipërinë në Eurovision, shtoi më tej pasuri në mbrëmje.
Shfaqja e dokumentarit jo vetëm paraqiti rrugën personale të Biba May, por theksoi gjithashtu rëndësinë e qasjes dhe gjithëpërfshirjes. Rrënja dhe përkushtimi i Bibës la një ndikim të qëndrueshëm në publik, duke treguar fuqinë e tregimit për të frymëzuar ndryshim dhe kuptim.
FemArt 11 sërish tregoi përkushtimin e saj ndaj narracioneve të ndryshme dhe dialogut të rëndësishëm. Përmes “Biba May: Jo Më”, festivali promovoi zërat e grave dhe u bë zëdhënës për ndryshime sociale. Historia e Biba May dha shpresë dhe ishte thirrje për një shoqëri më gjithëpërfshirëse, duke shkaktuar një ndikim të thellë në audiencë.
Si mbyllje e premierës, duartrokitjet u përhapën nëpër hapësirë, duke konfirmuar forcën e patjetërsueshme të shpirtit njerëzor. Rruga e Biba May u bë një katalizator për aktivizëm, duke krijuar një përkushtim kolektiv për të krijuar një Kosovë më të përfshirë dhe më të qasshme për të gjithë.
“Koncerti mahnitës i Soli Kapadia solli magji në FemArt 11”
Kompozitori dhe këngëtari i njohur Soli Kapadia nga India, i shoqëruar nga kitaristi Erhan Mujka, ofroi një performancë mahnitëse që tejkaloi kufijtë dhe bashkoi zemrat në FemArt 11. Me mbi 4,000 koncerte në karrierën e tij, Soli Kapadia e tërhoqi vëmendjen e publikut me zërin e tij që çarmatos shpirtërisht, me synimin për të shëruar zemrat dhe përhapur dashurinë nëpërmjet muzikës së tij.
Gjatë koncertit, Soli Kapadia krijoi një atmosferë gëzimi dhe kënaqësie, duke inkurajuar pjesëmarrjen aktive të publikut. Zërat e tyre u përshtatën harmonikisht me të tijen, duke krijuar një lidhje të thellë midis artistit dhe dëgjuesve, duke bërë që të gjithë të ndihen të vështruar dhe të përfshirë.
Momenti më i shquar i mbrëmjes erdhi kur Soli Kapadia ekzekutoi himnin kombëtar të Kosovës në gjuhën shqipe. Fuqia e interpretimit të tij ngriti dëgjuesit nga vendi i tyre, duke krijuar një lidhje të menjëhershme me të. Talenti dhe karizma e la një impresion të pashlyeshëm në zemrat e të gjithëve që e përjetuan këtë dhuratë.
Pas koncertit, të pranishmit u mblodhën për një darkë miqësore ku u nderua Drejtoresha e Kulturës Valdete Idrizi për rolin e saj në lehtësimin e lidhjeve dhe përvojave të përbashkëta mes mysafirëve. Mbrëmja përfundoi me ndjenjën e unitetit dhe miqësisë me individë nga sfonde të ndryshme, të cilët u bashkuan, të lidhur nga gjuha universale e muzikës.
Koncerti i Soli Kapadias në FemArt 11 personifikoi frymën e festivalit duke kaluar përtej kufijve, kulturave dhe gjuhëve. Performanca e tij ndjeshme na kujtoi fuqinë e muzikës për të shkëputur ndarjet dhe krijuar një përvojë të përbashkët të gëzimit dhe harmonisë. Qasja e butë dhe e hapur e Soli Kapadias preku zemrat e shumë njerëzve, duke e bërë atë një mjeshtër të vërtetë dhe burim frymëzimi për të gjithë.
Konferenca “Kalle Tutën: Bashkoi Aktiviste të Guximshme për Fuqizimin e Grave”
FemArti 11-të mbështeti aktivistet e guximshëm nga sfondet e ndryshme për të promovuar fuqizimin e grave. Konferenca shërbeu si një platformë për diskutime frymëzuese, panele informuese dhe punëtori të rëndësishme, duke nxjerrë në pah përkushtimin kolektiv për sfidimin e frikës dhe promovimin e barazisë gjinore. Pjesëmarrësit angazhuan në biseda të rëndësishme, duke ndarë përvoja, strategji dhe ide për kalimin e pengesave dhe krijimin e një shoqërie më përfshirëse dhe të fuqishme.
Konferenca nisi me një fjalim hapës nga Shkëlqesisë e tij Olivier Guèrot, Ambasadori i Francës në Republikën e Kosovës, ndjekur nga fjalë frymëzuese nga Zana Hoxha. Diskutimet në panel gjatë ngjarjes eksploruan aspekte të ndryshme të aktivizmit feminist, fuqizimit dhe rezistencës.
Diskutimi i parë në panel, “Fuqizimi i Grave për Tejkalimin e Stereotipeve në Art dhe Vendimmarrjen Kulturore”, përfshiu panelistë të ndryshëm nga sfondet profesionale të ndryshme. Ata me pasion ndanë rrugëtimet e tyre të ngjitjes dhe tejkalimit të sfidave, duke theksuar rëndësinë e forcimit të vetes së brendshme për të përballuar sfidat e jashtme.
Diskutimi i dytë në panel, “Paqe dhe Siguri: Tejkalimi i Frikës dhe Ndërtimi i Komuniteteve të Qëndrueshme”, mblodhi aktivistë të hershëm që kanë punuar pa u ndalë për të vendosur paqe dhe siguri në rajonet e tyre të veçanta. Ata treguan momente nga lufta dhe nënshtetësia, theksuar fuqinë e veprimeve të vogla për të sjellë lehtësim dhe shpresë ndërsa përjetohet dhimbja dhe frika.
Diskutimi i fundit në panel, “Shkatërrimi i Stigmës: Shëndeti Mendor dhe Mirëqenia në Kohë të Vështira”, u fokusua në temën kritike të shëndetit mendor dhe mirëqenies. Panelistët theksuan rëndësinë e mbështetjes për shëndetin mendor në sport, veçanërisht për sportistet femra.
Gjatë konferencës, këto gra të fuqishme ndanë histori, reflektime dhe kujtime kapitale, duke treguar sfidat dhe triumfet e tyre. Diskutimet e tyre nxitën sugjerime të rëndësishme dhe krijuan lidhje të forta në rrjetë, duke premtuar bashkëpunime të ardhshme për ndryshime pozitive.
Konferenca “Kalle Tuten” shërbeu si dëshmi për qëndrueshmëri dhe vendosmëri të aktivisteve feministe, duke na kujtuar se kur individë të pafrikësuar bashkohen, ata mund të përmbysin pengesat, të sfidojnë normat dhe të hapin rrugën për një shoqëri më të përfshirë dhe të drejtë.
“Rina Kaçinari dhe Spektakli i Jazz-it: Një Mbyllje Mahnitëse e FemArt 11. Mbretëresha e Jazz-it mahnit audiencën me një performancë magjepsëse”
Ceremonia mbyllëse e FemArt 11-të u përfundua me një performancë magjepsëse nga Rina Kaçinari, mbretëresha e njohur e Xhez-it. Në shoqërimin e saj ishte trio e talentuar i saj, me Jorg Mikula në bateri dhe perkusion nga Austria, dhe Carles Munõz Camarero në violonçel dhe vokal nga Spanja, dhe me një dalje të veçantë si mysafir u bashkua Kori i Grave “Okarina”. Prania e Rinës në skenë ishte magjepsëse. Veshur me një fustan me ngjyra të ndezura, ajo lehtësisht fitoi vëmendjen e publikut, duke treguar përmbajtjen e saj të Xhez-it dhe duke sjellë një performancë spektakolare.
Gjatë mbrëmjes, zëri magjik i Rinës dhe ndërveprimi i shkëlqyer midis muzikantëve krijoi një atmosferë elektrizuese. Duke kënduar në disa gjuhë, ajo ndau histori që shtuan thellësi dhe kuptim në muzikën e saj. Pikërisht kënga e mbylljes, “Kalle Tutën,” ishte momenti kulmor i natës, që bëri jehonë thellësisht tek audienca dhe iu vlerësua me një brohoritje në këmbë të publikut.
Pjesëmarrësit ishin të mahnitur nga spektakli, duke i vënë theks të veçantë performancës unike. Prezenca e Rinës në skenë, zëri i përkryer dhe bashkëpunimi harmonik me muzikantët la një përshtypje të qëndrueshme te të gjithë pranishmit.
Paraqitja përfundimtare e Rina Kaçinarit në FemArt 11 e përshkroi në mënyrë të përkryer festën e artit, aktivizmit dhe emancipimit të grave. Kapaciteti i saj muzikor dhe prania magnetike në skenë na rikujtuan se muzika dhe arti kanë fuqinë të tejkalojnë barrierat dhe të frymëzojnë ndryshim.
FemArt 11 ishte një edicion i jashtëzakonshëm dhe i pasur, me paraqitje të ndryshme dhe të diverse që kontribuuan në cilësinë e lartë dhe përmbajtjen e thellë të festivalit.
Në mes të paraqitjeve të mbresëlënëse ishin edhe “Fefu dhe Shoqet e Saj” nga Kosova, e cila eksploronte tregimet e grave të rënda nga sistemi patriarkal; “Five Kinds of Silence”[Pesë Llojet e Heshtjes] nga Sllovenia, që hulumtonte një tragjedi familjare; dhe “Sober” nga Kosova, që përshkruante rrugën e një gruaje për t’u çliruar nga varësia.
Të tjerë ishin “Olympe et Moi” nga Franca, që tregon historinë e një gruaje të guximshme; Koncerti i “La Chika,” që bashkonte Francën dhe Venezuelën nëpërmjet muzikës; dhe punëtoria e Patric Mons mbi humbjen e kujtesës dhe performancën skenike.
Ekspozita e artit të Mimozë Sahiti, “Status”, e kuruar nga Albert Heta, ofroi shprehje vizuale që bënë të mendosh. Paraqitjet teatrale si “Gratë” dhe “Vajzat” sfiduan paragjykimet shoqërore, ndërsa “Deni dhe Deti i Thellë i Kaltër” dhe “Ka Me Kalu” treguan narrativa dramatike.
Filmi me fitues çmimesh “Vera Dreams of the Sea” dha dritë mbi sfidat e një nëne të vetme, ndërsa paraqitja teatrale “Molly” e shpërnguli audiencën në një fshat irlandez. Show i drag queen-it të ngjeshur ” VAV-Vibronte fitore autentike ” duke festuar kulturën pop.
Koncerti i mbylljes FemArt Mitrovica shfaqi talente vendore, ndërsa gjithë festivali la një përshtypje të qëndrueshme të shpresës, guximit dhe miqësisë.
U shprehën falënderime të veçanta për Zana Hoxhën, ekipin e Artpolis, Grupin e Rezidentëve të Artistëve të Artpolis, blogerët Ivana Lux dhe Roman, vullnetarët nën drejtimin e Blerza Krasniqit dhe Diellza Gojanit për ilustrimin e FemArt.
FemArt 11 do të ruhet në kujtesë për kreativitetin e tij, programimin e lartë cilësisht dhe guximin për të trajtuar traumën shoqërore përmes artit. Ai sjell momente të paharrueshme, krijon miqësi të reja dhe ngjall shpresë për një të ardhme të mbushur me art dhe pasion.
FemArt 11 shkaktoi një transformim të thellë në Kosovë. Ai shërbeu si një katalizator për barazi dhe fuqizim, duke lënë një trashëgimi të qëndrueshme. Performancat e gjalla, diskutimet përfshirëse dhe arti pa frikë do të vazhdojnë të rezonojnë, duke frymëzuar brezat e ardhshëm për të sfiduar normat shoqërore dhe për të pranuar identitetet e tyre unike.
Ndikimi i ngjarjeve shtrihej përtej lokacioneve ku ishin prezantuar. Fryma e guximit e nxitur nga FemArt 11 frymëzoi pjesëmarrësit të pranojnë fuqinë e tyre, të ballafaqohen me frikërat e tyre dhe të qëndrojnë të fortë në ballë të sfidave. Festivali ofroi një platformë për zërat e margjinalizuar dhe festoi feminizmin.
